105



marzec 2014

 


TWORZYĆ ŚRODOWISKA ŚWIĘTOŚCI

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------

 

POBIERZ

 

 

dokument w doc • dokument w pdf • nagrania w zip • podkład muzyczny na motywie pieśni Łaska Pana

 

 

 

Głos Papieża: (nagranie - Kraków 22.06.1983) „Kościół bowiem, jak to przypomniał Sobór Watykański II, ma stale przypominać wszystkim powołanie do świętości - i ma też do tej świętości prowadzić swoich synów i córki. Gdy świętość ta zostaje w sposób uroczysty stwierdzona - na drodze beatyfikacji, a zwłaszcza kanonizacji - Kościół raduje się szczególną radością. Jest to poniekąd największa radość, jakiej może doznać w swej ziemskiej wędrówce”.

 

Zapalenie świecy i „Apel Jasnogórski”.

 

Prowadzący: Już w przyszłym miesiącu Kościół będzie się radował kanonizacją bł. Jana Pawła II. Ojciec Święty uczył, że poprzez kanonizację Kościół pokazuje światu, czym naprawdę jest, dokąd chce nas prowadzić, czego dla nas pragnie. A zarazem przypomina o powołaniu do świętości nas wszystkich - o powołaniu nie do wyizolowanej doskonałości, ale do miłości, która kształtuje także świat doczesny. Módlmy się do Matki Bożej, Matki najświętszej i najbardziej oddanej naszym ludzkim sprawom, abyśmy dobrze rozumieli, czym jest świętość i abyśmy pragnęli święcie żyć. W tym duchu rozważmy tajemnicę Nawiedzenia św. Elżbiety.

 

Wszyscy: Odmawiają „Pod Twoją obronę” i dziesiątek różańca. Śpiewają pieśń, np. Maryjo, śliczna Pani lub Gdy klęczę przed Tobą.

 

 

Jan Paweł II - Nauczyciel prawdy

 

Lektor: Z Ewangelii według św. Jana: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”. (J 15, 9-12).

 

Prowadzący: Świętość polega na miłości. Jest podobieństwem do Chrystusa, które wyraża się w czynach. Słowa Ojca Świętego, których dziś wysłuchamy, najpierw pokazują naturę świętości, do której jesteśmy wszyscy powołani, a następnie wzywają do bardzo konkretnych postaw: do odwagi w miejsce konformizmu, do wysokiej miary życia rodzinnego i zawodowego, do zaangażowania w działalność polityczną i społeczną, do publicznej obecności tego, co święte, w życiu państwowym. I pozostawiają nas z otwartym pytaniem: co możemy robić, by tworzyć środowiska sprzyjające dążeniu do świętości?

 

Lektor: Z homilii podczas Mszy św. (Kraków, 22 czerwca 1983 - nagranie): „Świętość bowiem polega na miłości. Opiera się na przykazaniu miłości. Mówi Chrystus: "To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem". I mówi jeszcze: "Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości". Świętość jest więc szczególnym podobieństwem do Chrystusa. Jest podobieństwem przez miłość. Poprzez miłość trwamy w Chrystusie, tak jak On sam poprzez miłość trwa w Ojcu. Świętość jest podobieństwem do Chrystusa, które sięga tajemnicy Jego jedności z Ojcem w Duchu Świętym: Jego jedności z Ojcem przez miłość.

 

Wszyscy: Chwila ciszy lub śpiew, np. Jesteśmy piękni Twoim pięknem.

 

Lektor: Z homilii podczas liturgii Słowa (Gorzów Wielkopolski 2 czerwca 1997 – nagranie): „Nie lękajcie się świętości. Starajcie się odważnie dążyć do pełnej miary człowieczeństwa. Wymagajcie od siebie, choćby inni nawet od was nie wymagali! Człowiek odczuwa naturalny lęk nie tylko przed cierpieniem i śmiercią, ale także przed odmienną opinią bliźnich, zwłaszcza gdy ta opinia posiada potężne środki wyrazu, które łatwo mogą się stać środkami nacisku. Dlatego człowiek często woli się przystosować do otoczenia, do panującej mody, niż podjąć ryzyko świadectwa wierności Chrystusowej Ewangelii. Męczennicy przypominają, że godność ludzkiej osoby nie ma ceny, że "godności tej nie wolno nigdy zbrukać ani działać wbrew niej, nawet w dobrej intencji i niezależnie od trudności" (Veritatis splendor, 92). "Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić?" (Mk 8,36). Dlatego jeszcze raz powtarzam za Chrystusem: "Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą" (Mt 10,28). Czyż godność sumienia nie jest ważniejsza od jakichkolwiek korzyści zewnętrznych?”.

 

Wszyscy: Chwila ciszy lub śpiew, np. Bóg jest miłością, miejcie odwagę żyć dla Miłości.

 

Lektor: Z homilii podczas Mszy św.: (Stary Sącz 16 czerwca 1999 – nagranie): „Gdy dziś pytamy, jak uczyć się świętości i jak ją realizować, św. Kinga zdaje się odpowiadać: trzeba troszczyć się o sprawy Pana na tym świecie. Ona daje świadectwo, że wypełnianie tego zadania polega na nieustannym staraniu o zachowanie harmonii pomiędzy wyznawaną wiarą a własnym życiem. Dzisiejszy świat potrzebuje świętości chrześcijan, którzy w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i zawodowego podejmują swoje codzienne obowiązki; którzy pragnąc spełniać wolę Stwórcy i na co dzień służyć ludziom, dają odpowiedź na Jego przedwieczną miłość. Dotyczy to również takich dziedzin życia, jak polityka, działalność gospodarcza, społeczna i prawodawcza. Niech i tu nie braknie ducha służby, uczciwości, prawdy, troski o dobro wspólne nawet za cenę wielkodusznej rezygnacji ze swego, na wzór świętej księżnej tych ziem! Niech i w tych dziedzinach nie zabraknie pragnienia świętości, którą zdobywa się przez kompetentne, służebne działanie w duchu miłości Boga i bliźniego”.

 

Wszyscy: Chwila ciszy lub śpiew, np. Nie lękajcie się, Ja jestem z wami (1).

 

Lektor: Z homilii podczas Mszy św.: (Lubaczów 3 czerwca 1991 – nagranie): „Wiara i szukanie świętości jest sprawą prywatną tylko w tym sensie, że nikt nie zastąpi człowieka w jego osobistym spotkaniu z Bogiem, że nie da się szukać i znajdować Boga inaczej niż w prawdziwej wewnętrznej wolności. Ale Bóg nam powiada: "Bądźcie świętymi, ponieważ Ja sam jestem święty!". On chce swoją świętością ogarnąć nie tylko poszczególnego człowieka, ale również całe rodziny i inne ludzkie wspólnoty, również całe narody i społeczeństwa. Dlatego postulat neutralności światopoglądowej jest słuszny głównie w tym zakresie, że państwo powinno chronić wolność sumienia i wyznania wszystkich swoich obywateli, niezależnie od tego, jaką religię lub światopogląd oni wyznają. Ale postulat, ażeby do życia społecznego i państwowego w żaden sposób nie dopuszczać wymiaru świętości, jest postulatem ateizowania państwa i życia społecznego i niewiele ma wspólnego ze światopoglądową neutralnością. Potrzeba wiele wzajemnej życzliwości i dobrej woli, ażeby się dopracować takich form obecności tego, co święte w życiu społecznym i państwowym, które nikogo nie będą raniły i nikogo nie uczynią obcym we własnej ojczyźnie, a tego niestety doświadczaliśmy przez kilkadziesiąt ostatnich lat. Doświadczyliśmy tego wielkiego, katolickiego getta, getta na miarę narodu. Zarazem więc my, katolicy, prosimy o wzięcie pod uwagę naszego punktu widzenia: że bardzo wielu spośród nas czułoby się nieswojo w państwie, z którego struktur wyrzucono by Boga, a to pod pozorem światopoglądowej neutralności”.

 

Wszyscy: Chwila ciszy lub śpiew, np. Nie lękajcie się, Ja jestem z wami (2).

 

Lektor: Z homilii podczas Mszy św.: (Stary Sącz 16 czerwca 1999 – nagranie): „Jeżeli dziś mówimy o świętości, o jej pragnieniu i zdobywaniu, to trzeba pytać, w jaki sposób tworzyć właśnie takie środowiska, które sprzyjałyby dążeniu do niej. Co zrobić, aby dom rodzinny, szkoła, zakład pracy, biuro, wioski i miasta, w końcu cały kraj stawały się mieszkaniem ludzi świętych, którzy oddziaływują dobrocią, wiernością nauce Chrystusa, świadectwem codziennego życia, sprawiając duchowy wzrost każdego człowieka? Św. Kinga i wszyscy święci i błogosławieni XIII w. dają odpowiedź: potrzeba świadectwa. Potrzeba odwagi, aby nie stawiać pod korcem światła swej wiary. Potrzeba wreszcie, aby w sercach ludzi wierzących zagościło to pragnienie świętości, które kształtuje nie tylko prywatne życie, ale wpływa na kształt całych społeczności”.

 

Wszyscy: Chwila ciszy lub śpiew, np. Nie lękajcie się, Ja jestem z wami (3).

 

 

Jan Paweł II - Orędownik u Boga

 

Prowadzący: Bł. Jan Paweł II wołał pod koniec ubiegłego wieku: „Nie lękajcie się chcieć świętości! Nie lękajcie się być świętymi! Uczyńcie nowe tysiąclecie erą ludzi świętych!” i wzywał: „Każdy człowiek wierzący jest w jakiś sposób odpowiedzialny za kształt życia społecznego. (…) To jest wielkie zadanie, jakie stoi przed człowiekiem: pójść odważnie do świata”. Prośmy go w Litanii, by nam nie zabrakło tej odwagi i odpowiedzialności.

 

Litania do bł. Jana Pawła II.

 

Prowadzący: Wspólnym błaganiem i śpiewem prośmy Ducha Świętego, by się nami posłużył, by mógł w nas i przez nas działać, tak jak działał w Ojcu Świętym, przemieniając oblicze ziemi.

 

Wszyscy: Śpiewają Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze tej ziemi. Śpiew powtarza się po każdej prośbie.

 

Lektorzy:

- „Wiara i szukanie świętości jest sprawą prywatną tylko w tym sensie, że nikt nie zastąpi człowieka w jego osobistym spotkaniu z Bogiem”. Duchu Święty, umocnij wszystkich, którzy wyznając Chrystusa przed ludźmi narażają się na prześladowania.

- „Czyż godność sumienia nie jest ważniejsza od jakichkolwiek korzyści zewnętrznych?”. Duchu Święty, umocnij tych, którzy zmagają się z wyborem między Bogiem a Mamoną.

- „Dzisiejszy świat potrzebuje świętości chrześcijan, którzy w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i zawodowego podejmują swoje codzienne obowiązki”. Duchu Święty, umocnij wszystkich, dla których pełnienie zadań rodzicielskich i zawodowych jest szczególną drogą krzyża.

- Duchu Święty, oświeć nas, umocnij i poślij, „aby dom rodzinny, szkoła, zakład pracy… w końcu cały kraj, stawały się mieszkaniem ludzi świętych”.

 

Wszyscy: Odmawiają ,,Ojcze nasz” i śpiewają np. Serce wielkie nam daj.

 

Boże, w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi Papieża Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On, zawierzając całkowicie Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego, jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za Jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą prosimy z nadzieją że Twój sługa Papież Jan Paweł II zostanie rychło włączony w poczet Twoich świętych. Amen.

 

Następuje błogosławieństwo (jeśli jest kapłan) lub znak krzyża i śpiew: Barka.

 

s. Agnieszka Koteja, albertynka