111



wrzesień 2014

 


BŁOGOSŁAWIENI

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------------

 

POBIERZ

 

 

dokument w docxdokument w pdfnagrania w zippodkład muzyczny chorał Georg Boehm

 

 

 

Głos Papieża: (nagranie - Tarnów 10.06.1987) „Błogosławieni ubodzy w duchu... błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości... błogosławieni miłosierni... czystego serca... ci, którzy czynią pokój... ci, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem oni miłosierdzia dostąpią... oni Boga oglądać będą... oni będą nazwani synami Bożymi... do nich należy królestwo niebieskie”.

 

Zapalenie świecy i „Apel Jasnogórski”.

 

Prowadzący: Święty Jan Paweł II jest inicjatorem Światowych Dni Młodzieży, które za dwa lata odbędą się w Krakowie. Papież Franciszek w specjalnym orędziu zaproponował nam sposób na dobre przygotowanie się do tego wydarzenia. Przez kolejne lata mamy rozważać błogosławieństwa z Kazania na Górze. Nasze wieczorne spotkania z Janem Pawłem II chcemy włączyć w nurt tych przygotowań. Zaczniemy od wysłuchania i przemodlenia fragmentów homilii, wygłoszonej podczas beatyfikacji Karoliny Kózkównej. Ta młodziutka patronka młodych, która zginęła broniąc swej godności, wprowadzi nas w cykl rozważań o błogosławieństwach, to znaczy o tym, co według Ewangelii czyni nas naprawdę szczęśliwymi. Niech Matka Najświętsza, która pierwsza wyśpiewała radosny hymn ubogich w duchu, oręduje za nami u Boga.

 

Wszyscy: Odmawiają „Pod Twoją obronę” i dziesiątek różańca - Tajemnica światła: Jezus głosi prawdę Królestwa. Śpiewają pieśń, np. Pan jest mocą .

 

 

Jan Paweł II - Nauczyciel prawdy

 

Lektor: Z Ewangelii według św. Mateusza: „Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”. (Mt 5,1-8)

 

Prowadzący: Św. Jan Paweł II nazwał patrona młodych, bł. Piotra Frassatiego, „człowiekiem błogosławieństw”. Przypomniał o tym papież Franciszek, tłumacząc, że „błogosławiony” znaczy „szczęśliwy”, a błogosławieństwa Jezusa „niosą rewolucyjną nowość, wzór szczęścia będącego przeciwieństwem tego, co jest zwykle przekazywane przez media, przez dominujący sposób myślenia”. Taką właśnie drogę do szczęścia Ojciec Święty Jan Paweł II pokazał na przykładzie Karoliny Kózkówny w dniu jej beatyfikacji. Wsłuchując się w jego słowa zastanawiamy się nad swoim życiem i swoim pragnieniem szczęścia. Czy pragnąc szczęścia wierzę Jezusowi, że najbardziej autentyczną i sprawdzoną drogą do niego są ewangeliczne błogosławieństwa?

 

Lektor: Z homilii podczas Mszy św. beatyfikacyjnej Karoliny Kózkówny (Tarnów, 10 czerwca 1987 – nagranie): „"Błogosławieni jesteście" (…). Wysłuchaliśmy Chrystusowych słów z Kazania na górze. Jeszcze raz przemówił do nas Mistrz językiem ośmiu błogosławieństw: językiem Dobrej Nowiny. (…) Orędzie ośmiu błogosławieństw, siejba Bożej Ewangelii, idzie przez stulecia. (…) I to za naszych czasów, w tym stuleciu, jeszcze jeden taki ognisty język Ducha Prawdy, Parakleta, zatrzymał się nad postacią prostej, wiejskiej dziewczyny: "Bóg wybrał właśnie to, (...) co niemocne, aby mocnych poniżyć, aby zawstydzić mędrców" (por. 1 Kor 1,27). Czyż święci są po to, ażeby zawstydzać? Tak. Mogą być i po to. Czasem konieczny jest taki zbawczy wstyd, ażeby zobaczyć człowieka w całej prawdzie. Potrzebny jest, ażeby odkryć lub odkryć na nowo właściwą hierarchię wartości. Potrzebny jest nam wszystkim, starym i młodym. Chociaż ta młodziutka córka Kościoła tarnowskiego, którą od dzisiaj będziemy zwać błogosławioną, swoim życiem i śmiercią mówi przede wszystkim do młodych. Do chłopców i dziewcząt. Do mężczyzn i kobiet. Mówi o wielkiej godności kobiety: o godności ludzkiej osoby. O godności ciała, które wprawdzie na tym świecie podlega śmierci, jest zniszczalne, jak i jej młode ciało uległo śmierci ze strony zabójcy, ale nosi w sobie to ludzkie ciało zapis nieśmiertelności, jaką człowiek ma osiągnąć w Bogu wiecznym i żywym, osiągnąć przez Chrystusa.

 

Wszyscy: Śpiewają pieśń, np. Serce wielkie nam daj (1 zw).

 

Lektor: (nagranie - cd): „Tak więc święci są po to, ażeby świadczyć o wielkiej godności człowieka. Świadczyć o Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym "dla nas i dla naszego zbawienia", to znaczy równocześnie świadczyć o tej godności, jaką człowiek ma wobec Boga. Świadczyć o tym powołaniu, jakie człowiek ma w Chrystusie. Karolina Kózkówna była świadoma tej godności. Świadoma tego powołania. Żyła z tą świadomością i dojrzewała w niej. Z tą świadomością oddała wreszcie swoje młode życie, kiedy trzeba było je oddać, aby obronić swą kobiecą godność. Aby obronić godność polskiej, chłopskiej dziewczyny. "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądają" (por. Mt 5,8)”.

 

Wszyscy: Trwają w ciszy lub śpiewają pieśń, np. Serce wielkie nam daj (2 zw).

 

Lektor: (nagranie - cd): „Tak to orędzie ośmiu błogosławieństw wpisuje się nowymi zgłoskami w dzieje Kościoła tarnowskiego, w dzieje tego ludu, który od pokoleń - i bez względu na historyczne krzywdy i upokorzenia - przechowywał w sobie świadomość, że jest świętym Ludem Bożym, ludem odkupionym za cenę krwi Syna Bożego, królewskim kapłaństwem. Tam, wpośród równinnych lasów, w pobliżu miejscowości Wał-Ruda, zdaje się trwać ta wasza rodaczka, córka ludu, "gwiazda ludu", i świadczyć o niezniszczalnej przynależności człowieka do Boga samego. "Człowiek bowiem jest Chrystusowy - a Chrystus Boży" (por. 1 Kor 3,23)”.

 

Wszyscy: Trwają w ciszy lub śpiewają pieśń, np. Serce wielkie nam daj (1 zw).

 

Lektor: (nagranie – cd.): „Padając pod ręką napastnika, Karolina daje ostatnie na tej ziemi świadectwo temu życiu, które jest w niej. Śmierć cielesna go nie zniszczy. Śmierć oznacza nowy początek tego życia, które jest z Boga, które staje się naszym udziałem przez Chrystusa, za sprawą Jego śmierci i zmartwychwstania. Ginie więc Karolina. Jej martwe ciało dziewczęce pozostaje wśród leśnego poszycia. A śmierć niewinnej zdaje się odtąd głosić ze szczególną mocą tę prawdę, którą wypowiada Psalmista: "Pan jest moim dziedzictwem, Pan jest moim przeznaczeniem. To On mój los zabezpiecza" (por. Ps 16,5). Tak. Karolina porzucona wśród lasu rudziańskiego jest bezpieczna. Jest w rękach Boga, który jest Bogiem życia. I męczennica woła wraz z Psalmistą: "Błogosławię Pana". Dziecko prostych rodziców, dziecko tej nadwiślańskiej ziemi, "gwiazdo" twojego ludu, dziś Kościół podejmuje to wołanie twojej duszy, wołanie bez słów - i nazywa ciebie błogosławioną! Chrystus stał się twoją "mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem" (1 Kor 1,30). Stał się twoją mocą. Dziękujemy Chrystusowi za tę moc, jaką objawił w twoim czystym życiu i w twojej męczeńskiej śmierci”.

 

Wszyscy: Trwają w ciszy lub śpiewają pieśń, np. Nie lękajcie się .

 

Lektor: (nagranie – cd.): „Poprzez postać Karoliny, błogosławionej córki tego Kościoła, przypatrujcie się, bracia i siostry, powołaniu waszemu poprzez wszystkie pokolenia, które Boża Opatrzność związała z waszą ziemią nadwiślańską, podkarpacką, równinną, podgórską i górzystą... z tą piękną ziemią. Z tą trudną ziemią. Ziemia ta przyjęła w siebie ewangeliczne orędzie ośmiu błogosławieństw jako światło Bożego przeznaczenia człowieka. Jako światło tego dziedzictwa, które jest naszym udziałem w Jezusie Chrystusie. (…). "Królewski szczep Piastowy" (Maria Konopnicka, Rota): synowie i córki tego szczepu, tu od Wisły do Karpat, trwajcie przy tym dziedzictwie! Do Was należy królestwo niebieskie! Trwajcie, jak trwały pokolenia. Jak święci pustelnicy nad Dunajcem, jak Stanisław biskup, który "żyje pod mieczem", jak Karolina, która w naszym stuleciu dała świadectwo Chrystusowi: świadectwo życia przez śmierć. Trwajcie przy tym świętym dziedzictwie. Do was należy... królestwo niebieskie. Amen”.

 

Wszyscy: Śpiewają pieśń, np. Bóg jest miłością, miejcie odwagę .

 

 

Jan Paweł II - Orędownik u Boga

 

Prowadzący: W Litanii do św. Jana Pawła II prosimy go o wstawiennictwo. Poszczególne wezwania pokazują jego postać i życie jako ucieleśnienie orędzia błogosławieństw. Teraz, już oglądając Boga, niech nam dodaje odwagi, byśmy i my zdecydowanie szli drogą Ewangelii.

 

Litania do św. Jana Pawła II.

 

Prowadzący: Módlmy się też do Ducha Świętego, by Jego obecność przemieniała oblicze ziemi. Niech zstąpi i kształtuje ludzkie serca, napełniając je mądrością miłości i męstwem.

 

Wszyscy: Śpiewają Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze tej ziemi. Śpiew powtarza się po każdej prośbie.

 

Lektorzy:

- Duchu Święty, który w sakramencie chrztu uświęcasz nowych członków Kościoła. Spraw, by wszystkie dzieci poznały miłość Boga.

- Duchu Święty, który w sakramencie bierzmowania umacniasz chrześcijan do życia swą wiarą. Spraw, by młodzież całego świata odkryła wartość ewangelicznego ubóstwa, które jest drogą wolności i szczęścia.

- Duchu Święty, który w sakramencie małżeństwa budujesz nową rodzinę i domowy Kościół. Spraw, by nasze rodziny były silne Bogiem.

- Duchu Święty, który w sakramencie Eucharystii sprawiasz w nas jedność z Jezusem i całym świętym Ludem Bożym. Spraw, abyśmy byli jedno.

 

Wszyscy: Odmawiają ,,Ojcze nasz” i śpiewają pieśń, np. Królestwa Bożego szukajcie wpierw lub Zjednoczeni w Duchu .


 

Boże, w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi Papieża Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On, zawierzając całkowicie Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego, jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą prosimy. Amen.

 

Następuje błogosławieństwo (jeśli jest kapłan) lub znak krzyża i śpiew: Barka lub Abba, Ojcze.

 

s. Agnieszka Koteja, albertynka