15
wrzesień 2006
BŁOGOSŁAWIENI UBODZY W DUCHU
-----------------------------------------------------------------------------------------
POBIERZ
dokument w doc • dokument w pdf
Informujemy uczestników „Wieczoru Jana Pawła II”, że w czasie wakacji pierwsze grupy dorosłych i młodzieży przeżyły rekolekcje „Wypłyń na głębię” pomagające lepiej zrozumieć motto „Totus Tuus” i pełniej wprowadzić je w swoje życie. Rekolekcje trwają od piątku wieczorem do niedzieli do obiadu. Można je przeżywać w ośrodku rekolekcyjnym lub w parafii.
Zapalenie świecy i „Apel Jasnogórski”.
Prowadzący: Gromadzimy się na naszym comiesięcznym spotkaniu z Janem Pawłem II. On pomaga nam zbliżyć się do Boga, uczy zawierzenia i zaangażowania, mobilizuje do przyspieszania kroku, gdy drugi człowiek jest w potrzebie. On wspiera nasze wysiłki i wstawia się za nami u Boga. O jego pomoc prosimy także dziś, gdy w tym wieczornym spotkaniu powracamy do trudnego tematu, jaki on sam postawił przed Kościołem w swej adhortacji „Ecclesia in Europa”. Mówił do wszystkich: „Przywracajmy nadzieję ubogim”. Podejmujemy ten temat na początku września, wspominając tragiczne wydarzenia naszej narodowej historii i śledząc tyle bolesnych wydarzeń w dzisiejszym świecie, gdzie ciągle są wojny, ataki terrorystyczne i niesprawiedliwość.
Prośmy Maryję o dar autentycznej nadziei dla wszystkich ubogich i cierpiących. Prosimy też o dar odwagi i zaangażowania dla uczniów Chrystusa, aby nikt nie był obojętny na potrzeby drugiego człowieka.
Wszyscy: Odmawiają „Pod Twoją obronę” i śpiewają pieśń, np. Zdrowaś Maryjo, Bogarodzico, lub Matko, która nas znasz.
Jan Paweł II - Nauczyciel prawdy
Lektor: Z Ewangelii według św. Mateusza: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie” (Mt 6, 3-12).
Prowadzący: Jeśli chcemy nieść nadzieję ubogim, sami musimy być ubodzy w duchu. To postawa, którą Chrystus stawia na pierwszym miejscu wśród ośmiu błogosławieństw. Dlatego w dzisiejszej refleksji wsłuchamy się w nauczanie Jana Pawła II o ludziach kroczących drogą błogosławieństw, szczególnie zaś o ubogich w duchu. Na tę drogę jesteśmy wezwani wszyscy.
Lektor: Z homilii Jana Pawła II w Ełku (08.06.1999): „«Krzyk biednych» (Hi 34,28) całego świata podnosi się nieustannie z tej ziemi i dociera do Boga. Jest to krzyk dzieci, kobiet, starców, uchodźców, skrzywdzonych, ofiar wojen, bezrobotnych. Biedni są także wśród nas: ludzie bezdomni, żebracy, ludzie głodni, wzgardzeni, zapomniani przez najbliższych i przez społeczeństwo, poniżeni i upokorzeni, ofiary różnych nałogów. Wielu z nich próbuje nawet ukryć swoją ludzką biedę, ale nam trzeba umieć ich dostrzec. Są także ludzie cierpiący w szpitalach, dzieci osierocone albo opuszczone przez rodziców, czy młodzież przeżywająca trudności i problemy swego wieku”.
Lektor:. Z homilii Jana Pawła II wygłoszonej w Ełku (08.06.1999): „«Błogosławieni ubodzy w duchu». Jest to wołanie Chrystusa, które dzisiaj winien usłyszeć każdy chrześcijanin, każdy człowiek wierzący. Bardzo potrzeba ludzi ubogich duchem, czyli otwartych na przyjęcie prawdy i łaski, na wielkie sprawy Boże; ludzi o wielkim sercu, którzy nie zachwycili się blaskami bogactw tego świata i nie pozwalają, aby one zawładnęły ich sercami. Oni są prawdziwie mocni, bo napełnieni bogactwem łaski Bożej. Żyją w świadomości, że są obdarowywani przez Boga nieustannie i bez końca. «Nie mam srebra ani złota, ale co mam, to ci daję: w imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!» (por. Dz 3, 6) - tymi słowy odpowiadają Apostołowie Piotr i Jan na prośbę człowieka chromego od urodzenia. Obdarzyli go największym dobrem, jakiego mógł pragnąć. Ubodzy przekazali ubogiemu największe bogactwo: w imię Chrystusa przywrócili mu zdrowie. Wyznali przez to prawdę, która poprzez pokolenia jest udziałem wyznawców Chrystusa. Oto ludzie ubodzy w duchu, sami nie posiadając srebra ani złota, dzięki Chrystusowi mają moc większą niż ta, którą mogą dać wszystkie bogactwa świata. Zaprawdę, szczęśliwi są ci ludzie i błogosławieni, albowiem do nich należy królestwo niebieskie”.
Wszyscy:. Trwają w milczeniu, a następnie włączają się w modlitwę:
Lektorzy:.
- Pomóż nam wyzwolić się od przywiązania do rzeczy tego świata,
- Daj nam wiarę apostołów, abyśmy nie nigdy nie zwątpili w miłość Boga.
- Spraw, abyśmy zawsze w Tobie pokładali nadzieję,
- Uczyń nas ubogimi w duchu, abyśmy mogli pomagać ubogim.
Lektor:. Z homilii wygłoszonej w Ziemi Świętej na Górze Błogosławieństw (24.03.2000): „Błogosławieni jesteście – powiada Jezus – błogosławieni ubodzy w duchu, cisi i miłosierni, smucący się, wy którzy pragniecie i łakniecie sprawiedliwości, czystego serca, czyniący pokój, prześladowani! Błogosławieni jesteście! Ale słowa Jezusa mogą wydawać się dziwne. Dziwne jest, że Jezus wywyższa tych, których świat na ogół uważa za słabych. Powiada im: „Błogosławieni jesteście, wy którzy wydajecie się być przegrani, ponieważ wy jesteście prawdziwymi zwycięzcami: „do was należy królestwo niebieskie”! Słowa, wypowiedziane przez tego, który „jest cichy i pokorny sercem” (Mt 11,29), stanowią wyzwanie, które domaga się głębokiej i stałej „metanoi” ducha, wielkiej przemiany i przekształcenia serca.
Lektor:. Wy młodzi ludzie zrozumiecie motyw, dla którego jest potrzebna ta zmiana serca! Jesteście bowiem świadomi także innego głosu w was samych i wokół was: głosu przeciwnego. Ten głos mówi: „błogosławieni pyszni i brutalni, ci którzy dążą do sukcesu za wszelką cenę, którzy nie mają skrupułów, są pozbawieni litości, bezwstydni, którzy dążą do wojny zamiast do pokoju i którzy prześladują tych, którzy stanowią przeszkodę na ich drodze”. Ten głos wydaje się mieć sens w świecie, w którym często brutalni jakby triumfują a bezwstydni cieszą się powodzeniem. „Tak”, mówi głos zła — „ci są zwycięzcami, ci są prawdziwie błogosławieni i szczęśliwi!” Jezus proponuje zupełnie inne orędzie. Niedaleko od tego miejsca powołał On swoich pierwszych uczniów, podobnie jak dzisiaj was powołuje. Jego wezwanie zawsze stawiało wobec wyboru między dwoma głosami rywalizującymi między sobą w walce o wasze serce, również teraz, na tym miejscu. Jest to wybór między dobrem i złem, między życiem i śmiercią”.
Wszyscy Trwają przez chwilę w milczeniu, a następnie włączają się w modlitwę przez powtarzanie wezwania: „Uczyń nas, Panie, ubogimi w duchu”.
Lektorzy:
- Broń nas, Panie, przed wkroczeniem na drogę przemocy i niesprawiedliwości,
- Nie dopuść, aby nasze serca zamknęły się na potrzeby braci,
- Zachowaj nas przed dążeniem do osiągnięcia sukcesu kosztem innych,
- Wspieraj nas w codziennej walce o odrzucenie zła i wybór dobra.
Wszyscy: śpiewają pieśń, np. „Pod Twą obronę” lub „Serce wielkie nam daj” albo „Panie, pragnienia ludzkich serc”
Jan Paweł II - Apostoł pojednania
Prowadzący: Sługa Boży, Jan Paweł II, przypomniał nam, że musimy wybierać między dwiema różnymi drogami życia. Pierwszą z nich wskazuje Chrystus słowami: „Błogosławieni ubodzy w duchu, którzy troszczą się bardziej o innych niż o siebie”, a drugą podpowiada świat mówiąc: „Błogosławieni pyszni i brutalni, którzy dążą do sukcesu i samozadowolenia za wszelką cenę, nawet kosztem innych”. Wybór między tymi drogami dokonuje się w naszym sercu. Kto kroczy droga chrystusowych błogosławieństw przynosi światu pokój, zgodę i pomoc w potrzebie. Kto kieruje się logiką tego świata sieje wokół siebie lęk, podziały i wyzysk drugiego człowieka. Nie mamy wątpliwości, którą drogę należy wybrać, ale w praktyce nie zawsze umiemy pójść za wezwaniem Chrystusa. Niekiedy ulegamy pokusie materializmu, szukania tylko siebie i obojętności na potrzeby braci.
Jeśli chcemy przywracać nadzieję ubogim, to musimy nie tylko zaradzać ich doraźnym potrzebom, lecz także bardziej zaangażować się w budowę świata opartego na drodze błogosławieństw wskazanych nam przez Chrystusa. Tą drogą kroczyli wytrwale wszyscy święci. Szedł nią także Jan Paweł II. Jest ona otwarta przed każdym z nas.
Lektor: Z przemówienia Jana Pawła II wygłoszonego w czasie Światowych Dni Młodzieży w Toronto (25.07.2002): „Patrząc na Jezusa uczycie się, co znaczy być ubogim w duchu, cichym i miłosiernym; co oznacza szukać sprawiedliwości, mieć czyste serce i wprowadzać pokój. Jeśli będziecie uważnie przyglądać się Jezusowi, odkryjecie drogę przebaczenia i pojednania w świecie, który często pada ofiarą przemocy i terroru. (...) Ujrzeliśmy z całym dramatyzmem tragiczne oblicze ludzkiego zła. Zobaczyliśmy, co dzieje się, gdy panują nienawiść, grzech i śmierć. Dzisiaj jednak pośród naszego zgromadzenia rozbrzmiewa głos Jezusa. Jego głos to głos życia, nadziei i przebaczenia, głos sprawiedliwości i pokoju. Wsłuchujmy się w ten głos! Wsłuchujmy się w głos Jezusa. Drodzy przyjaciele, Kościół dzisiaj patrzy na was z ufnością i pragnie, byście stali się ludem Błogosławieństw. Błogosławieni jesteście, jeśli naśladując Jezusa stajecie się ubodzy w duchu, dobrzy i miłosierni; jeśli naprawdę szukacie tego, co słuszne i sprawiedliwe; jeśli macie czyste serca, wprowadzacie pokój i miłujecie ubogich oraz im służycie. Błogosławieni jesteście!”.
Prowadzący: Wsparci wstawiennictwem sługi Bożego Jana Pawła II módlmy się gorąco o to, abyśmy się stali ludem Błogosławieństw.
Lektorzy:
- Uczyń nas, Panie, ubogimi w duchu, abyśmy posiedli królestwo niebieskie, Ciebie prosimy…
- Uczyń nas, Panie, cierpliwymi w smutku, abyśmy zostali pocieszeni,
- Uczyń nas, Panie, ludźmi cichymi, abyśmy posiedli ziemię,
- Uczyń nas, Panie, pragnącymi sprawiedliwości, abyśmy zostali nasyceni,
Wszyscy: Odmawiają modlitwę ,,Ojcze nasz”, śpiewają pieśń, np. Abba, Ojcze.
Prowadzący: Wszystkie nasze prośby i intencje ogarnijmy teraz sercem i powierzmy je Panu Boga przez wstawiennictwo Ojca Świętego, modląc się słowami litanii:
Litania do bł. Jana Pawła II (pobrać z internetu, np. www.adoremus.pl)
Następuje błogosławieństwo (jeśli jest kapłan) lub znak krzyża i śpiew: Barka lub Pieśń o bł. Janie Pawle II.
Anna Wróbel, s. Agnieszka Koteja, albertynka