70
kwiecień 2011
MODLITWA „ZDOBYWA SERCE BOGA”
-----------------------------------------------------------------------------------------
POBIERZ
dokument w doc • dokument w pdf • nagrania w zip • podkłady dźwiękowe
Głos Papieża: (nagranie – Kalwaria Zebrzydowska 7.06.1979): „Niech z tego miejsca do wszystkich, którzy mnie słuchają tutaj albo gdziekolwiek, przemówi proste i zasadnicze papieskie wezwanie do modlitwy. A jest to wezwanie najważniejsze. Najistotniejsze orędzie! […] Ono jest zawsze pierwsze, podstawowe, najważniejsze”.
Zapalenie świecy i „Apel Jasnogórski”.
Prowadzący: Dziś, 2 kwietnia, przeżywamy rocznicę odejścia Jana Pawła II do domu Ojca. Znów mamy poruszającą zbieżność dat, która łączy, tak jak w dniu śmierci, wielkie rysy duchowości Ojca Świętego: rocznica śmierci przypada w pierwszą sobotę miesiąca, jak w 2005 roku, a beatyfikacja będzie w uroczystość Bożego Miłosierdzia, święta, które ustanowił i w wigilię którego zmarł. Ta zbieżność dat może nam pomóc lepiej przyjąć dar świętości Jana Pawła II i naśladować Go, przede wszystkim w Jego modlitwie, bo w niej zakorzeniona była Jego miłość i każde Jego działanie. Na modlitwie Karol Wojtyła – młodzieniec, ksiądz, biskup, a wreszcie papież – zbliżał się do Maryi i poznawał głębię Bożego Miłosierdzia. Z niej czerpał siłę i do niej zachęcał wszystkich wierzących. A w ostatnie dni ziemskiego życia, przepełnione bólem, zgromadził na modlitwie cały świat. Niech te myśli nam towarzyszą w dzisiejszy wieczór, w okresie Wielkiego Postu, który przeżywamy i w przygotowaniu do beatyfikacji Papieża. Prośmy Matkę Bożą o łaskę żywej i głębokiej modlitwy.
Wszyscy: Odmawiają „Pod Twoją obronę” i śpiewają pieśń, np. Matko Najświętsza lub Zostań tu, i ze Mną się módl, razem czuwajmy.
Jan Paweł II - Nauczyciel prawdy
Lektor: Z Ewangelii według św. Mateusza: „Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,19-20).
Prowadzący: Pan Jezus wzywa swych uczniów do ufnej modlitwy. Ojciec Święty tłumaczy Jego słowa, ukazując wielką moc modlitwy. Wzywa chrześcijan, by zaprawiali się w „sztuce modlitwy”, a wspólnoty – by nią „oddychały”. Wsłuchani w słowa Ojca Świętego popatrzmy jeszcze raz na naszą modlitwę. W zeszłym miesiącu słyszeliśmy zachętę do przychodzenia na adorację Najświętszego Sakramentu. Ojciec Święty mówił, jak wiele łask zawdzięcza tej modlitwie. Czy skorzystaliśmy z możliwości osobistego spotkania z Jezusem Eucharystycznym? Kolejne tygodnie Wielkiego Postu są wielką szansą, by ożywiać relację z Jezusem, który idzie za nas na krzyż – i dla nas zmartwychwstaje. Otwórzmy serca na Jego zaproszenie.
Lektor: Z rozważania przed modlitwą Anioł Pański (8 września 2002): „W dzisiejszym fragmencie Ewangelii Jezus mówi do uczniów: «Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie». Słowa te, przyjęte z wiarą, rodzą w sercach ufność. Bóg jest miłosiernym Ojcem, który wysłuchuje próśb swych przybranych dzieci. Kiedy wierni się modlą, zdobywają Serce Boga, dla którego nie ma nic niemożliwego. Dlatego, jak napisałem w Novo millennio ineunte, potrzeba, by wyróżniali się oni «sztuką modlitwy», tak aby wszystkie wspólnoty chrześcijańskie stały się «prawdziwymi szkołami modlitwy». […] Sposobem na to, by stawiać czoło nie tylko doraźnym trudnym sytuacjom, lecz także, dzień po dniu, trudom oraz problemom osobistym i społecznym, jest pełna wiary modlitwa. Kto się modli, nie traci ducha nawet w obliczu największych trudności, ponieważ czuje, że Bóg jest przy nim, i w Jego ojcowskich ramionach znajduje schronienie, pogodę i pokój ducha. Poza tym, otwierając się ufnie na Boga, bardziej wielkodusznie otwieramy się na bliźniego, stajemy się zdolni budować historię zgodnie z Bożym planem. Drodzy bracia i siostry, potrzeba, by «wychowanie do modlitwy stało się […] kluczowym elementem wszelkich programów duszpasterskich». Bardzo ważne jest, aby każdego dnia modlić się indywidualnie i w rodzinie. Niech modlitwa, wspólna modlitwa będzie codziennym oddechem rodzin, parafii i każdej wspólnoty”.
Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy.
Lektor: Z homilii w czasie Liturgii Słowa (Gorzów Wielkopolski. 2 czerwca 1997 – nagranie): „Zadania, jakie Pan Bóg stawia przed nami, są na miarę każdego z nas. Nie przekraczają naszych możliwości. Bóg przychodzi na pomoc w chwilach naszej słabości. On jeden zna ją naprawdę. Zna ją lepiej niż my sami, a przecież nas nie odtrąca. Przeciwnie, w swej miłosiernej miłości pochyla się nad człowiekiem, by go umacniać. To umocnienie człowiek otrzymuje przez żywy kontakt z Bogiem. Wypada na ten aspekt naszego życia zwrócić szczególną uwagę. Wśród zwykłych ludzkich zajęć nie możemy zatracać łączności z Chrystusem. Potrzebne są nam szczególne momenty przeznaczone wyłącznie na modlitwę. Modlitwa jest niezbędna w życiu osobistym i w apostolacie. Nie może być autentycznego świadectwa chrześcijańskiego bez modlitwy. Ona jest źródłem natchnienia, energii, odwagi w obliczu trudności i przeszkód; jest źródłem wytrwałości i mocy podejmowania inicjatywy”.
Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy.
Lektor: Z homilii podczas Mszy św. (Częstochowa, 6 czerwca 1979 – nagranie): „Ten człowiek, który z woli Stwórcy został od początku wezwany, aby przez pracę czynić sobie ziemię poddaną, jest równocześnie od początku stworzony na obraz i podobieństwo samego Boga. I nie może inaczej odnaleźć siebie, potwierdzić tego, kim jest, jak tylko szukając Boga w modlitwie. Szukając Boga, spotykając się z Nim przez modlitwę, człowiek zarazem musi odnajdywać siebie, skoro sam jest podobieństwem Boga. Nie może siebie odnaleźć inaczej, jak tylko w tym swoim Pierwowzorze. Nie może też przez pracę inaczej potwierdzić swego "panowania" nad ziemią, jak tylko modląc się równocześnie. Modląc się i świętując Dzień Pański”.
Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy.
Lektor: Z przemówienia do pielgrzymów (Kalwaria Zebrzydowska, 7 czerwca 1979 – nagranie): „Chcę wam powiedzieć wszystkim, a zwłaszcza młodym […]: nie ustawajcie w modlitwie. Trzeba się zawsze modlić, a nigdy nie ustawać, powiedział Pan Jezus. Módlcie się i kształtujcie poprzez modlitwę swoje życie. "Nie samym chlebem żyje człowiek" i nie samą doczesnością, i nie tylko poprzez zaspokajanie doczesnych – materialnych potrzeb, ambicji, pożądań, człowiek jest człowiekiem... "Nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych". Jeśli mamy żyć tym słowem, słowem Bożym, trzeba "nie ustawać w modlitwie!" Może to być nawet modlitwa bez słów...”.
Prowadzący: Nie ustawajmy w modlitwie. Rozważając wspólnie tajemnicę śmierci Pana Jezusa na krzyżu, patrzmy na Jezusa, który umierając rozmawia z Ojcem. Do Niego zwraca się z poczuciem opuszczenia, i Jemu oddaje ostatnie tchnienie.
Wszyscy: Odmawiają dziesiątek różańca. Następnie śpiewają pieśń, np. Wisi na krzyżu lub Zawitaj, Ukrzyżowany.
Jan Paweł II - Apostoł pojednania
Prowadzący: Modlitwa jest sprawą najbardziej osobistą, ale dotyka też każdej ludzkiej relacji. Najbardziej bolą podziały wśród najbliższych osób. Posłuchajmy Ojca Świętego, który wzywa do modlitwy każdą rodzinę. Przywołajmy także jego słowa skierowane do ludzi cierpiących, w których ukazuje, że w każdym bólu może objawić się zwycięstwo Pana Boga.
Lektor: Z przemówienia podczas Apelu Jasnogórskiego: (Częstochowa, 5 czerwca 1979 – nagranie): „Oby Apel Jasnogórski nie przestał być naszą modlitwą i naszym programem. Modlitwą i programem wszystkich. W sposób szczególny niech będzie modlitwą i programem polskich rodzin. Wiemy, że rodzina jest pierwszą i podstawową ludzką wspólnotą. […] Wiele trzeba czynić – a nie za wiele znaczy: uczynić wszystko, co można, ażeby rodzinie stworzyć po temu warunki. Warunki pracy, warunki mieszkania, warunki utrzymania, opiekę nad poczynającym się życiem, poszanowanie społeczne rodzicielstwa, radość z dzieci, które przychodzą na świat, pełne prawo do wychowania, a zarazem wieloraką pomoc w tym wychowaniu... oto cały wielki, bogaty program, od którego zależy przyszłość człowieka i przyszłość narodu. O jakże bardzo pragnę, drodzy rodacy, jakże bardzo pragnę tego, ażeby w programie tym wypełniał się z dnia na dzień i z roku na rok Apel Jasnogórski: modlitwa polskich serc”.
Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy.
Lektor: Ze słowa do inwalidów pracy i głuchoniemych (Katowice, 20 czerwca 1983 – nagranie): „Czegóż wam życzyć, jak nie tego, ażeby w waszym trudnym życiu zwyciężył Bóg. W tym życiu, które jest wypełnione cierpieniem tak dalece, że nie możecie już pracować, że musicie szukać oparcia u innych: ażeby w tym życiu zwyciężył Bóg! Bo cierpienie na to jest dane człowiekowi, ażeby Bóg szczególnie mógł w życiu ludzkim zwyciężyć. On sam. Ten Bóg, który stał się człowiekiem i umarł na krzyżu i zwyciężył przez krzyż. Zwycięża również przez każdy ludzki krzyż. Ja wam życzę, aby w życiu każdego z was zwyciężył Chrystus - ukrzyżowany Bóg. I życzę wam również, ażeby za cenę waszego zwycięstwa, waszego cierpienia - Bóg zwyciężał w innych... Bo my wszyscy jesteśmy połączeni tajemnicą Świętych Obcowania. Modlitwa i ofiara jednych służy innym i dlatego wasze cierpienie nie jest tylko cierpieniem, ale jest także apostolstwem. Apostolstwo pomaga zwyciężać Bogu w ludziach, w świecie. Życzę wam, żeby wasze cierpienie było takim apostolstwem, ażeby Bóg zwyciężał w was i przez was”.
Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy.
Prowadzący: Módlmy się do Ducha Świętego, przywołujmy Go, aby i w naszym życiu zajaśniał blask krzyża, krzyża prowadzącego do nowego życia.
Wszyscy: Trwają przez chwilę w ciszy. Następnie śpiewają „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze tej ziemi”. Śpiew powtarza się po każdej prośbie.
Lektorzy:
- Modlitwa „zdobywa serce Boga”. Duchu jedności i pokoju, naucz modlić się wszystkich cierpiących z powodu wojen, przemocy i podziałów.
- Modlitwa „zdobywa serce Boga”. Duchu sprawiedliwości i prawdy, naucz modlić się Polaków, by nie ulegali pokusom fałszu i nieprawości.
- Modlitwa „zdobywa serce Boga”. Duchu Święty, ucz modlitwy rodzinnej, by w sercu każdego powstawał niezatarty ślad Twojej obecności i wzajemnej więzi.
- Modlitwa „zdobywa serce Boga”. Duchu miłości, naucz nas modlitwy nieustannej.
Wszyscy: Odmawiają modlitwę ,,Ojcze nasz”, śpiewają pieśń, np. Zbawienie przyszło przez krzyż lub Duchu Miłości, wylewaj się na nas.
Prowadzący: Boże, w Trójcy Przenajświętszej, dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi Papieża Jana Pawła II, w którym zajaśniała Twoja ojcowska dobroć, chwała krzyża Chrystusa i piękno Ducha miłości. On, zawierzając całkowicie Twojemu miłosierdziu i matczynemu wstawiennictwu Maryi, ukazał nam żywy obraz Jezusa Dobrego Pasterza, wskazując świętość, która jest miarą życia chrześcijańskiego, jako drogę dla osiągnięcia wiecznego zjednoczenia z Tobą. Udziel nam, za Jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą prosimy z nadzieją, że Twój sługa Papież Jan Paweł II zostanie rychło włączony w poczet Twoich świętych. Amen.
Następuje błogosławieństwo (jeśli jest kapłan) lub znak krzyża i śpiew: Barka lub Totus Tuus.
s. Agnieszka Koteja, albertynka